حادثه غم انگیز

پسر قشنگم مرداد ماه، بسیار ماه خوبی بود برامون. کلی مسافرت، گشت و گذار و مناسبتهای خوب داشتیم. اما متأسفانه شهریور ماه با اتفاق بسیار بدی شروع شد.  دلم نمی خواد که خاطرات تلخ را در وبت ثبت کنم اما عزیزم زندگی هم شادی داره و هم غم.  اوایل شهریور ماه مهرداد پسرداییم تصادف بدی کرد و به کما رفت. همه خیلی شوکه شدیم.  وقتی من خبر را شنیدم کنترل خودم را از دست دادم. کلی گریه کردم و حواسم به تو نبود که با ناراحتی منو تماشا می کردی.  آخه برای من که شاهد بزرگ شدن پسرداییم بودم این قضیه خیلی دردآور بود.  تو که اولین بار بود گریه منو می دیدی، ترسیده بودی و دستت را روی صورت گذاشته بودی و صدای گریه در می آوردی.  وقتی که متوجه تو شدم، سعی کردم خودم را کنترل کنم.  تو که دیدی من کمی آرامتر شدم آمدی پیشم و در حالیکه نازم می کردی می گفتی: مامان خوب شدی؟ قربونت برم که ماشاءالله بزرگ شدی و میخواهی در غم ها هم مرا همراهی کنی.

همه با هم برای شفای بیماران و مخصوصاً پسردایی من دعا کنیم

 الـهی آمیــــن